energie

Een bommenwerper vliegt niet op zonne-energie. Het is de fossiele sector die de oorlogen bepaalt.

De tijd is rijp voor een grondige realitycheck van de Belgische en Europese waterstofstrategieën.

De begrippen 'haalbaar' en 'betaalbaar' worden vandaag misbruikt om een écht ambitieus en sociaal rechtvaardig klimaatbeleid te ondermijnen.

De meest milieuvriendelijke energievorm voor verwarming en transport wordt beleidsmatig nog steeds economisch ontmoedigd ten opzichte van de fossiele vormen.

Wat als er geen sociaal tarief, BTW-verlaging, cheques of basispakket zou zijn ingevoerd?

Wat nu gebeurt met de energiecrisis, is ongezien en hallucinant. Mensen zijn in paniek of slapen niet van de onzekerheid. 'Mag ik me ook verwachten aan een jaarafrekening van duizenden euro's'?

Er is geen magische toverspreuk om de energiecrisis in één beweging te bezweren. Het zal van veel kleine oplossingen moeten komen.

In het voorjaar 2021 vroeg minister Zuhal Demir mij om als intendant het Ventilusproject te deblokkeren. Een aantal feiten op een rij.

De invasie van Oekraïne biedt nieuwe kansen voor de energietransitie. Hernieuwbare energie is minder gevoelig voor geopolitiek.

Om niet steeds te vervallen in clichés over de kernuitstap, kan het nuttig zijn om met een andere 'bril' naar het maatschappelijk debat te kijken.

We moeten Poetin raken waar het pijn doet. Geen enkele euro mag nog vloeien naar fossiele brandstof investeringen.

Fit for 55 is geen perfect pakket, maar schuift wel klimaatambities naar voren die onze veiligheid beter beschermen dan een nucleair arsenaal.

Hopelijk laat de linkerzijde zich niet verleiden door de frames en de mantra's van een conservatieve rechterzijde die de transitie wil vertragen.

De regeringen hebben al een aantal ingrepen doorgevoerd aan de energiefactuur die op korte termijn de pijn moet verzachten. Maar het werk is nog niet af.

Wonen is een grondrecht. De Vlaamse overheid neemt onvoldoende initiatief om dit recht ook effectief waar te maken.

'Fit for 55', dat moet zorgen voor de EU-doelstelling om in 2030 de netto‑uitstoot van broeikasgassen met ten minste 55% te verminderen, betekent nog eens 15 jaar bijkomend neoliberalisme.

Waarom investeren we geen extra middelen in vormen van hernieuwbare energie die potentieel collectief beheerd en gebruikt kunnen worden?

De oplossing voor de energieprijzencrisis ligt niet voor hand, maar we kunnen energiearmoede verminderen via een aangepast sociaal tarief en een rechtvaardige energietransitie.

Met elektrische voertuigen krijgen we niet alleen veel zuiverdere lucht en minder broeikasgasemissies, maar ook een veel lager niveau aan omgevingsgeluid.

We mogen ons klimaatbeleid niet opofferen aan de Nirvana Fallacy: concrete vooruitgang afwijzen omdat je denkt dat de perfecte oplossing om de hoek schuilt.

Na jaren van stilstandsbeleid zal deze regering voor tientallen jaren haar stempel op het Belgische energielandschap achterlaten.

Hoe voorkomen we dat renovatie van het bestaande gebouwenbestand iets wordt voor de few?

Labour wil zes grote energiebedrijven nationaliseren en tegen 2030 een netto nuluitstoot verwezenlijken.

De Vlaamse overheid probeert werk te maken van de strijd tegen energiearmoede, maar in de praktijk zien we Mattheüseffecten en valkuilen.