'Eat the rich' een slogan van radicaal-links? We moeten ons allemaal feller uitspreken over het beteugelen van extreme rijkdom.

In België de Amerikaanse droom waarmaken, is niet zo evident. Wie de lijst van de rijke families overloopt, vindt daarin nogal wat klassieke adellijke namen terug.

Wie zijn ze, de gulzige pandjesverzamelaars en de op steeds grotere rendementen beluste vastgoedgroepen in de steden?

Volgens onderzoek is 2,2 miljoen euro zowat de grens waarop rijkdom niets meer toevoegt aan iemands leven en we moeten beginnen denken aan herverdeling.

Administratieve data vormen een belangrijk ontbrekend puzzelstukje in het onderzoek naar de evolutie van de Belgische inkomens- en vermogensongelijkheid.

Is de inkomensongelijkheid in België toegenomen of niet? Jan Modaal denkt wellicht van wel. Al is er amper evidentie die wijst op toenemende inkomensongelijkheid.

Deze eerste – voorlopige! – DINA-resultaten, die ook inkomen uit financieel vermogen meenemen, nuanceren het beeld van België als land met weinig ongelijkheid.

Voor een volwaardig vermogenskadaster zijn een aantal wetswijzigingen nodig, maar de meeste obstakels zijn betrekkelijk klein en technisch van aard.

Dat erfbelastingen niet populair zijn, is verrassend. Want erfenissen zitten, in tegenstelling tot arbeidsinkomen, sterk geconcentreerd bij een kleine groep.

Het ligt voor de hand dat bij een debat over een verlaging van de lasten op arbeid, ook een verzwaring van de belasting op vermogensinkomen wordt onderzocht.

De huidige inflatie dreigt vooral te zorgen voor een stevige verplaatsing in welvaart van de factor arbeid naar kapitaal.

De rijkste 1% bezit ondertussen 45,6% van de rijkdom in de wereld, terwijl de armste helft slechts 0,75% bezit.

Waar belasting toch makkelijk 30% zou moeten bedragen, stijgt de filantropie zeer zelden boven de 1% uit.

Er kleeft een duistere geschiedenis aan de Quandts van BMW, de Flicks van Daimler-Benz, de Porsche-Piëch-clan van Volkswagen en Porsche, en de Oetkers.

Nederland heeft de afgelopen jaren vooruitgang geboekt, maar er zijn meer maatregelen nodig om het aantal brievenbusmaatschappijen te verminderen.

In Noorwegen is maar liefst zo'n 76 procent van het vermogen (exclusief huisvesting) in handen van een publiek vermogensfonds.

Het politiek programma van Piketty bestaat uit: versterken van de verzorgingsstaat en progressieve belastingen, vermogensherverdeling, en participatief socialisme.

Volgens Clara Mattei hebben besparingen maar één doel: de bescherming van het kapitaal – en dus het kapitalisme.

Hoe de democratie te redden? Hoe een einde te maken aan de sluipende oligarchisering van onze politieke systemen?

Sjors Roeters was als tiener kapitalist-in-de-dop, maar viel net als zoveel jonge mensen van zijn geloof.

SamPol viert zijn 30ste jaargang. Veel van de uitdagingen die in het allereerste edito van hoofdredacteur Koen Raes zaliger stonden, zijn vandaag nog even dwingend.