Het zou een onvergeeflijke fout zijn om een nieuwe wereld niet op zijn minst te proberen verbeelden.

De herwaardering van de publieke diensten en investeringen in onze publieke infrastructuur moeten deel uitmaken van een progressief relancebeleid.

Als corona niet verslagen wordt in Afrika, zal het ons allemaal blijven achtervolgen.

Trotseren we straks weer vijf dagen per week files, pendeltreinen, en weer en wind?

De nood aan rust en vakantiedagen voor onze medewerkers na de coronacrisis zal reëel en terecht zijn.

Als we het meteen slim aanpakken, slaan we twee vliegen in één klap: we starten onze economie weer op én we investeren in een rechtvaardig systeem.

Hoog tijd om meer duurzame mobiliteit- en woonkeuzes te maken.

Misschien vinden we deze zomer een lang verloren gewaande, rustige soort ongedwongenheid terug in onze vakantiebeleving?

Blijkbaar hebben we prioritair nood aan doe-het-zelfcentra, containerparken en tuincentra. Niet aan musea, boekhandels en kunst.

Als we deze crisis onbenut laten, laten we de grootste kans van ons leven liggen.

Wij koesterden ons in de wensdroom dat wij de nieuwe goden waren. Maar dat bleek simpele zelfbegoocheling.

Laat ons deze kans gebruiken om de economie te transformeren van een over-geglobaliseerde en kwetsbare naar een solidaire en weerbare economie.

De vraag om klimaatinvesteringen centraal te zetten in de relance is geen overbodige luxe. Het is bittere noodzaak.

Het is duidelijk dat overheden en farmaceutische bedrijven de voorbije jaren simpelweg verzuimden om te investeren in de aanmaak van antivirale middelen.

Laat ons hopen dat deze pandemie de trigger is om eindelijk komaf te maken met onzinnige verwijzingen naar het 'overheidsbeslag'.

Er zijn vitale keuzes te maken, zoals het beveiligen van de levensnoodzakelijke basiseconomie en het verankeren van Belfius.

De implementatie van Universele Gezondheidszorg heeft een mondiale wegbereider nodig die overheden en middenveld ondersteunt.

De vele burgerinitiatieven en solidariteitsprojecten wijzen op een ongemakkelijke waarheid: de hoge nood aan meer sociale rechtvaardigheid.

De coronacrisis is vooral een crisis omdat ze de fouten van het economische systeem blootlegt dat op zich al op weg was naar een eindfase.

De Amerikaanse gezondheidszorg is stuk. In zijn nieuwste boek vraagt Marty Makary zich af waar het misging.

In Antwerpen zit een eenzame burgemeester op een publieke bank. Hij wilde zo graag in een groene randgemeente wonen.