Een vreemdelingenbeleid heeft twee luiken. Enerzijds is er het immigratie- of het toelatingsbeleid, dat beslist of een buitenlander toegelaten wordt tot het staatsterritorium en er voorwaardelijk kan verblijven. En anderzijds is er het migranten- of vestigingsbeleid, dat gericht is op de bevolking die uit de immigratie verblijfsrecht heeft verworven. Een vreemdelingenbeleid dat enkel als immigratiebeleid wordt ingevuld waarbij de overheid arbitrair over het verblijf beslist, creëert een blijvende apartheid in de samenleving, soms zelfs over generaties heen. Een migrantenbeleid stelt grenzen aan de arbitraire staatsmacht. Want na verloop van tijd wordt de immigrant een migrant. Daarmee promoveert die, net zoals...

Samenleving & Politiek, Jaargang 32, 2025, nr. 7 (september), pagina 62 tot 67

• asiel
• migratie
• socialisme
• sociaaldemocratie