Het verzet tegen het regeringsbeleid schippert tussen hoop en wanhoop.

Uit het falen van Occupy valt voor links vandaag ook hoop te halen, maar dan is wel een intellectuele heroriëntering nodig.

In 1968 vertrok Gilbert Eggermont, samen met drie medestudenten, met autostop naar Parijs dat in volle contestatie was. Zijn getuigenis.

De breuk met het verleden ligt niet in ’68 maar in ’79 en ’80, met Thatcher en Reagan.

Overal waar er onrecht is, komen mensen in verzet. Soms levert dat niet veel op. Soms maakt het een wereld van verschil.

Je zou bijna denken dat Karl Marx terug is. Komt dit doordat we dit jaar zijn 200e verjaardag vieren? Of is er meer aan de hand?

De asymmetrische politieke context blaast de noord-zuidtegenstellingen nieuw leven in, ook onder kameraden.

Vandaag zien we het ontstaan van een nieuwe fase in het kapitalisme, waar een nieuw type bedrijf dominant wordt: het platform.

Het bbp registreert zowel een restaurantbezoek als de herstelkosten na een nucleair accident.

U wil het tegen niemand vertellen, maar we kunnen snel te weten komen hoeveel U verdient, voor wie U stemde en met wie U seks had.

Waar de rechtsstaat in gevaar komt, moet de EU kunnen ingrijpen. Net zoals ze dat doet bij inbreuken op de Interne Markt.

Een misverstand, militair incident of uitgelokte provocatie is voldoende om de hele regio en daarbuiten in brand te zetten.

De verkiezingsuitslag bevestigt het potentieel van de Labour-oppositie als een government-in-waiting.

De praktijk van het ‘laatste woord’ bestond ook tijdens de Sovjetjaren al, en is uitgegroeid tot een kunstvorm op zichzelf.

Isabelle Ferreras wil dat bedrijven geleid worden door een bicameraal systeem waarin werknemers en aandeelhouders evenveel macht hebben.

Rens Lieman werkte zelfs even zelf als koerier om aan den lijve te ondervinden hoe Deliveroo in de praktijk werkt.

Fenomenologie is uit de mode en Rudolf Boehm is bijna vergeten. Maar de wereld blijft verder richting de afgrond afgaan.

Wie in een defaitistische bui zit, kan door het lezen van Antoon Vandevelde misschien wat moed bijeen rapen.

Dit is van het meest vooruitstrevende, politiek-bewuste en inspirerende wat we recent over de toekomst van links gelezen hebben.

Mei ’68 was voor mij persoonlijk alleszins toch iets anders dan de seks die Mia Doornaert als hoofdthema noemt.