Heusden-Zolder heeft een woelige bestuursperiode achter de rug. Persoonlijke vetes, een langgerekte stoelendans in het schepencollege en coalitiewissels waren de afgelopen legislatuur schering en inslag. In de huidige gemeenteraad tellen we zeven fracties, aangevuld met verschillende onafhankelijke raadsleden. De bestuurscoalitie bestaat momenteel uit sp.a, de lokale partij Nieuw Heusden-Zolder (NHZ) en een aantal onafhankelijken die zich hebben afgescheurd van de lokale N-VA afdeling. Tot die laatste groep behoren ook uittredend burgemeester Mario Borremans en eerste schepen Lode Schops, die gaandeweg de nieuwe partij 'Goed' hebben opgericht.

Ook al hoor je hier en daar hardnekkige geruchten over voorakkoorden, het blijft koffiedik kijken waar de politieke toekomst van Heusden-Zolder ligt. De partij NHZ liet al weten niet meer voort te willen door de uitblijvende verjonging. Verder blijft het voorlopig windstil rond lokale figuren die eerder lieten weten zelf een partij te willen oprichten.

Gezelschapsspelletje

Als politicoloog volg je de politieke actualiteit steevast op de voet, maar zelfs dan is het soms 'mission impossible' om mee te zijn met de laatste ontwikkelingen in Heusden-Zolder. Ik beeld me in dat de gemiddelde inwoner met lauwe interesse in gemeentepolitiek een diepe zucht slaakt bij het vooruitzicht van 14 oktober. Waar gaan deze verkiezingen over en waarvoor staan de lokale partijen? Er zijn de voorbije jaren maar weinig inspanningen geleverd om de bevolking warm te maken voor de grotere projecten en uitdagingen in onze prachtige mijngemeente.

En dit klinkt ongetwijfeld (te) pessimistisch, maar voorlopig vallen er weinig signalen van beterschap te noteren. Soms leek de pre-campagne wel op een gezelschapsspelletje van de lokale politieke klasse om de Heusden-Zoldernaar zoveel mogelijk te verwarren. Er is opnieuw sprake van verschillende lokale lijsten die zich opwerpen als hét alternatief voor de klassieke politieke partijen. Sommige politieke waarnemers maken zich vrolijk over dit soort initiatieven en beschouwen het als een teken van democratische vitaliteit. Ik durf zelfs te stellen dat dit het laatste is wat onze gemeente nodig heeft. Integendeel, het politieke landschap zou eerder een stevige reboot kunnen gebruiken.

De hoop en al 20.000 stemgerechtigden in Heusden-Zolder zullen midden oktober de keuze hebben uit een tiental verschillende partijen. Collega Johan Ackaert onderzocht in het verleden al de verhouding tussen de hoeveelheid ingediende lijsten en het aantal blanco stemmen. Er wordt vaker blanco gestemd waar er te veel keuzemogelijkheden zijn. Als de kiezer door de bomen het bos niet meer ziet, haakt zij af.

Wanneer begint de campagne?

Het lijkt een algemeen verschijnsel in de kleinere Vlaamse gemeenten: de lokale verkiezingscampagnes komen maar mondjesmaat op gang. Ongetwijfeld zit de vakantieperiode daar voor iets tussen. Het gevolg is dat de nazomeravonden volgeboekt staan met het sleutelen aan verkiezingsprogramma's en het ronselen van de laatste opvulkandidaten op de lijsten. In Heusden-Zolder is dat niet anders. Partijen die al tijdens de zomer naar buiten komen met hun programmapunten en volledige kandidatenlijst zijn eerder uitzondering dan regel.

Een lange en inhoudelijk sterke campagne had onze gemeente nochtans deugd kunnen doen. De luwte van de zomermaanden vormde een mooie kans om de burgers eens in positieve zin te verrassen. Charismatische kandidaten die in hun verkiezingscommunicatie de vinger op de wonde leggen. Programmateksten die verder gaan dan het invullen van een template aangeleverd door de nationale partijorganisatie. Verkiezingsevents die het enthousiasme bij de bevolking alsnog aanwakkeren. Niets van dat alles. Ben ik als politicoloog misschien te streng, verwacht ik te veel?

Wat zijn de verkiezingsthema's?

Er is hoe dan ook voldoende stof tot discussie om het verkiezingsdebat te lanceren. In Heusden-Zolder groeit meer dan een op vijf kinderen op in armoede. Er gaapt een gigantische kloof tussen enerzijds de rijkere buurten zoals Bolderberg en Boekt, en de arme multiculturele wijken Berkenbos en Lindeman.

In onze gemeente moet je voor racewedstrijden niet noodzakelijk naar het autocircuit van Zolder trekken. Er is een hardnekkig groepje straatracers actief dat tegen duizelingwekkende snelheden de wegen onveilig maakt. De lokale politie werkt zich uit de naad om hiertegen op te treden, maar krijgt niet de nodige middelen van het gemeentebestuur om de verkeersonveiligheid structureel aan te pakken.

Door de sluiting van het zwembad en verhuis van het cultuurcentrum Muze naar de mijnsite is er dringend nood aan een toekomstplan voor Zolder-centrum. Ook de verdere invulling van die mijnsite moet verder bekeken worden. Grote broers Beringen en Genk illustreren met respectievelijk be-Mine en C-mine het geweldige potentieel van dergelijke herbestemmingsprojecten.

Maar de grootste troef van Heusden-Zolder is ongetwijfeld haar multiculturele karakter. En hoewel de politieke ontwikkelingen in Turkije soms wel voor spanningen zorgen, is het aangenaam samenleven met de verschillende gemeenschappen in onze buurt. Deze kaart moet dan ook meer getrokken worden in de komende jaren: maak van Heusden-Zolder een culinaire en (multi)culturele hotspot, een toeristische trekpleister voor heel Vlaanderen. Dan zal het politiek gekissebis van de voorbije jaren u alsnog vergeven worden.

Deze bijdrage verscheen in de reeks Mijn Gemeente, VK 14/10

• vk 14/10
• Heusden-Zolder