Bij Tim Theo Deceuninck, student moraalwetenschappen, 19 jaar, ontwaakte anderhalf jaar geleden de passie voor het beeld. Deze passie ontstond vanuit een tekortkoming die hij merkte in het woord om dingen over te brengen. Volgende fotoreeks kwam tot stand in een leegstaand gebouw waarin met een vijftigtal vrijwilligers een tijdelijke noodopvang voor asielzoekers werd opgericht. Tim Theo was één van die vrijwilligers. ‘Deze foto’s zijn niet voor mijzelf, deze foto’s zijn geen herinnering. Deze beelden bevatten nog geen fractie van het ware gevoel dat ik heb mogen ervaren dankzij deze, stuk voor stuk, menselijke mensen. Neen, deze mensen zitten in mijn hart, in mijn ziel, in mijn geest en vormen vanaf heden deel van mijn bestaan. Deze beelden zijn voor mij slechts bestanden op mijn harde schijf, afdrukken op glanzend papier. Maar ik hoop dat ze voor jullie meer kunnen zijn. Ik hoop oprecht dat ook jullie bewogenheid, al is het maar voor eventjes, gewekt wordt of op zijn minst wat minder vast gaat slapen. Ik zal niet vergeten hoe jullie straalden. Hoe bedeesd, schuchter en bevreesd jullie de eerste dag ook naar ons toekwamen. Voor mij zijn jullie geen illegalen, maar mensen net zoals ik er één ben, met verhalen die raken. En zeg nu zelf: iedere mens is toch legaal...’

Samenleving & Politiek, Jaargang 19, 2012, nr. 5 (mei), pagina 33 tot 40

• portfolio
• Deceuninck Tim Theo