Politieke windstilte

Door de komende gemeenteraads- en provincieraadsverkiezingen zal het onvermijdelijk enkele maanden politiek windstil zijn op federaal en Vlaams niveau. Als de premier, ministers en parlementsleden lokale lijsten trekken of duwen dan weet je dat campagne voeren hun agenda bepaalt. Dit houdt risico’s in. In een aantal belangrijke dossiers moet de federale regering knopen doorhakken. Zal ze dat nog doen?

Het sociaal klimaat

Dit jaar kwam er geen zomeroffensief van de werkgevers. Natuurlijk bleven de voorspelbare prikken niet uit. Vooral Unizo vond het nodig om wild om zich heen te slaan. Hun eis om de werkloosheidsuitkeringen te beperken in de tijd vond nergens gehoor. Even werd er aan getwijfeld of Unizo wel nog wou meewerken aan het federaal interprofessioneel overleg: Unizo slikte de regionaliseringswensen in en zal aan de onderhandelingstafel zitten.
Het VBO heeft zijn respect uitgesproken voor de nieuwe ABVV-leiding. Het ABVV zal dus volwaardig aan het overleg kunnen deelnemen.
Het sociale klimaat lijkt goed om een advies uit te brengen over de welvaartvastheid van de uitkeringen en om te onderhandelen over een nieuw centraal akkoord. Of is het de stilte voor de storm?

Hoge druk

Tegen 15 september verwacht de federale regering van de sociale partners een advies over een uitermate belangrijk dossier: de welvaartvastheid van de sociale uitkeringen. Voor het eerst in onze sociale geschiedenis zullen uitkeringen niet alleen de index volgen, maar ook (zoals bij de actieven) aangepast worden aan de welvaart. De vakbonden zitten grotendeels op dezelfde lijn en de werkgevers lijken dit dossier niet prioritair te vinden. Het is vooral de regering die de adviesaanvraag doorkruist met de schoolpremie en het voorstel van pensioenbonus. Als er in dit dossier geen aanvaardbaar resultaat wordt geboekt kunnen we ons waarschijnlijk opmaken en voor de eerste vakbondsacties van het najaar.

Zwaar bewolkt met opklaringen

In het najaar wordt er normaal weer onderhandeld over een interprofessioneel akkoord voor 2007-2008. Daarbij is de economische situatie van groot belang. De kleine en grote herstructureringen blijven onze economie teisteren. Daarbij is het bijzonder hypocriet dat de directie van Agfa Gevaert vorig jaar het generatiepact toejuichte en nu als eerste vraagt om brugpensioen te kunnen toepassen. De Europese economische groei ligt niet slecht (ca 2,8%). In november komt de CRB naar buiten met de tweejaarlijkse loonnorm. Deze norm zal in grote mate de enveloppe van de onderhandelingen bepalen. De vakbonden willen in elk geval het gewaarborgd minimum brutoloon optrekken. Maar er wordt door werkgevers en regering ook gevraagd om een correctie op de lonen door te voeren. L.Cortebeeck zegt in de Tijd dat grote correcties niet kunnen (kleine wel?).
Het is gebruikelijk dat de werkgevers hun eisen op tafel leggen als de vakbonden kleur hebben bekend. Benieuwd wat dat wordt. Het zal hoe dan ook belangrijk zijn om een akkoord te bereiken met een hoog solidariteitsgehalte. Wordt het trouwens een bipartite akkoord (met sociale partners alleen) of mengt de federale regering zich in de debatten en wordt het een tripartite overeenkomst?

Klimaatverandering

De vakbondsvertegenwoordiging in de KMO’s staat weer volop in de actualiteit. De Europese commissie daagt de Belgische regering immers voor de rechter omdat een Europese richtlijn hierover nog steeds niet uitgevoerd werd. Het zal geen mens verbazen dat het advies hierover van de Nationale Arbeidsraad verdeeld was. De vakbonden doen nochtans erg redelijke voorstellen en eisen heus geen vakbondsafvaardiging in elk klein bedrijf.
Voor de werkgevers, met UNIZO op kop, is dit thema onbespreekbaar. Het onderwerp werd trouwens systematisch van de interprofessionele onderhandelingstafel geveegd. Een mentaliteitswijziging is dus zeker niet op komst. Benieuwd hoe de federale regering tussen deze klippen zal laveren om toch tegemoet te komen aan de Europese richtlijn.

Een aardverschuiving

In de eerste week van november van dit jaar wordt er (internationale) sociale geschiedenis geschreven. Op een congres in Wenen wordt de fusie tussen de internationale socialistische koepel (IVVV) en de christendemocratische koepel (WVA) bezegeld. Het gemeenschappelijk vakbondsfront dat in eigen land zo moeilijk tot stand komt is internationaal blijkbaar gemakkelijker te realiseren. Zowel Europees (EVV) als internationaal zijn de Belgische bonden nu samen in een confederatie. De strijd tegen de neoliberale globalisering zal er zeker door versterkt worden.

Mil Kooyman
Redactielid

edito - interprofessioneel overleg

Samenleving & Politiek, Jaargang 13, 2006, nr. 7 (september), pagina 1 tot 2

• edito
• interprofessioneel overleg
• redactioneel