Enkele filosofen van de KUB vormen de onderzoeksgroep politieke filosofie. Zij organiseerden van 2000 tot 2003 drie reeksen lezingen onder de titel ‘Democratie als filosofisch vraagstuk’. De bundel met de gelijknamige titel bevat een selectie van zes van die lezingen. Ze handelen meer in het bijzonder over de hedendaagse Westerse democratie. De vraagstelling is radicaal filosofisch: beleeft de politiek niet haar einde, in een tijd waarin de burger alle waarden uit de publieke sfeer wil bannen? Die burger wordt op dat moment een cliënt, de politicus een verkeersregelaar of zelfs een manager. Niet alleen Herman De Dijn is daar bezorgd om, de vraag intrigeert op een expliciete of een impliciete manier ook de andere auteurs. Voor het overige worstelen ze met nog twee andere vragen: die van de mogelijkheid en legitimeerbaarheid van politieke macht en die van het functioneren van representatie in de politiek. Ze voeren de lezer mee in een soms boeiende, soms langdradige, soms onontwarbare zoektocht. Gelukkig zorgde Wilfried Goosens voor een overzichtelijke inleiding. Kris Deschouwer is de enige niet-filosoof van het gezelschap. Misschien verklaart dit waarom hij de helderste bijdrage geschreven heeft over de gevolgen van de veranderingen in de hedendaagse politiek. Hij ziet er vier: de politieke overheid wordt in toenemende mate meerlagig; ze vertoont steeds meer asymmetrische verhoudingen; ideologieën vervagen; de rol van politieke partijen is veranderd. Gevolg daarvan is dat er geen centrum meer is, dat de politiek steeds meer verspreid is, waardoor de vertegenwoordiging in de politiek een nieuwe betekenis krijgt. Geen bundel om ’s nachts wakker van te liggen, maar toch ook weer niet onaardig.

Samenleving & Politiek, Jaargang 11, 2004, nr. 1 (januari), pagina 45

• boekbespreking